به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، همزمان با فرارسیدن سومین روز از شهادت سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) گذری تاریخی بر این روز خواهیم داشت.

براساس این گزارش، سال 62 هجری، حضرت امام حسین(ع) به همراه یارانش برای اشاعه امر به معروف و نهی از منکر و برپاداشتن نماز علیه حکومت غاصب بنی‌امیه قیام کردند و در مقابل ستم این خاندان خونخوار سکوت پیشه نکرده و با هیچ یک از خلفای زمان بیعت نکردند.

همین فریاد "هیهات من الذله" امام حسین(ع) قیام خونین کربلا را به پا داشت و هر آنچه کینه از احد و بدر و خیبر از امیرالمومنین علی(ع) بر دل دشمنان اسلام مانده بود، در کربلا بر سر فرزند آن حضرت و خاندان اهل‌بیت(ع) خالی شد.

ظلم و ستم بنی‌امیه به حدی رسیده بود که حتی پس از واقعه کربلا نیز کسی جرات ورود به منطقه جنگ برای تدفین پیکر مطهر شهدای کربلا را نداشت، تا اینکه پس از 3 روز قوم بنی اسد در کنار امام سجاد(ع) وارد این صحرا شده و پیکر شهدا را دفن کردند.

اما شاید بسیاری از عاشقان اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) از آینده قوم بنی اسد خبر چندانی نداشته باشند. اینکه با توجه به شرایط سیاسی حاکم بر آن زمان و خفقان ایجاد شده از سوی ابن زیاد در کوفه، چه بلایی سر قوم بنی اسد که جرات کرده بود وارد صحرای کربلا شده و پیکر شهدا را دفن کند، آمد. این گزارش روایتی است تاریخی از آنچه بعد از تدفین پیکر امام حسین(ع) و یارانش برای قوم بنی اسد به وقوع پیوست.

آنچه در روز سوم شهادت امام حسین(ع) اتفاق افتاد؟

بنی اسدی که در اطراف کربلا بودند بنی اسدی است که از نسل اسد بن خزیمه هستند. این طایفه از ذریه اسد بن‌خزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بوده و به شاخه‌های متعدد تقسیم شده‌اند مانند بنی‌کاهل، بنی‌غنم، بنی‌ثعلبه، بنی‌عمرو و بنی‌مزید .

موطن اصلی اینها یمن بود و از یمن به نجد و ناحیه کرخ آمدند و در حجاز پخش شدند. در سال نوزده هجری به عراق آمدند و در کوفه و غاضریه از نواحی کربلا سکونت کردند. این طایفه در جنگ قادسیه شرکت داشتند و ازآن زمان هم مهاجرت به عراق شروع شد. اکثریت بنی‌اسد در جنگ صفین در کنار امام علی(ع) بودند و با معاویه می‌جنگیدند .

در قیام امام حسین(ع) این قبیله به سه دسته مخالف، موافق و بی‌طرف تقسیم شدند. از سران موافق بنی‌اسد حبیب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه، قیس بن مسهر صیداوی است. از مشهورترین سران مخالف حرمله بن کاهل اسدی است که طفل شیر خوار امام را به شهادت رساند.

افراد بی‌طرف در غاضریه کنار نهر علقمه سکونت داشتند و تا آخر بی‌طرفی خود را حفظ کردند. گروهی از دسته سوم (بی‌طرف‌ها) پس از کشته شدن امام حسین(ع)، زنانشان بر میدان جنگ گذر کرده و اجساد را دیدند و تحت تأثیر قرار گرفتند و به سرزمین خود رفته، مردان را جهت دفن اجساد، خبر کردند.

ابتدا زنان بیل و کلنگ به دست گرفته به طرف کربلا روان شدند. پس ازمدتی وجدان مردان بنی اسد بیدار گشت و به خود آمدند و به دنبال زنان راه افتاده به دفن اجساد کشته‌شدگان پرداختند

سرگذشت قبیله بنی‌اسد بعد از تدفین شهداء عاشورا

پس از قتل امام حسین(ع) بنی اسد که به دفن اجساد شهدا مبادرت نموده و از ستم یزید و اعوانش در امان نبوده‌اند نزد امام چهارم حضرت زین‌العابدین(ع) آمده طالب مکانی امن شده‌اند.

حضرت نیز فرمودند شتران خود را سوار شده همه جا رو به شرق روید تا جایی که شتر شما زانو زده و جای پایش آب درآید، همانجا مسکن گزینید که در امان خواهید بود. این اعراب طبق دستور امام رفتار نموده و حرکت کردند.

بعد از طی مسافتی طولانی و رنج بسیار به مکانی رسیدند که در آنجا شتر زانو زده و جای پایش آب درآمد. لذا در آن سرزمین مکان اختیار نمودند. این مردم کم کم به حفر قناتی مبادرت نموده و به کار شکار و گله‌داری و سرانجام کشاورزی مشغول شدند و در تربیت بهائم همت گماشتند.

پس از چندی چون پیشوایی جهت ارشاد خود و انجام مراسم مذهبی نداشتند، مجددا به امام سجاد(ع) مراجعه نموده و خواستار پیشوایی شدند. بنابراین یکی از نوادگان حضرت امام زین العابدین(ع) بنام میر محمد برای رهبری و ارشاد آنها به این منطقه رهسپار شد.

محل زندگی جدید بنی اسد کجا بود؟

میر محمد و یارانش پس از مدتی اقامت در آن مکان باغی ساختند. از آن پس محل مذکور را "باغ میران" نامیدند و به این ترتیب مزرعه "باغ میران" ایجاد گردید. باغ میران منطقه ای است در حوالی «استان اصفهان و شهر مورچه خورت» که فاصله‌ای سه فرسنگی با این شهر دارد.

در حال حاضر در این روستا کمتر از 10 خانوار زندگی می‌کنند و آبی مشروب و زراعتی از قنات گوارا در این منطقه وجود دارد. در صحرای مزبور آهو در کمال فراوانی است و بقعه امامزاده سید محمد، از نوادگان امام سجاد(ع) نیز در این قریه است.

بنابراین با توجه به اسناد و مدارک تاریخی این منطقه می‌توان گفت مزرعه باغ میران تقریبا در سال 61 هجری و یکسال پس از شهادت امام حسین(ع) بنا شده و از تاریخ بنای آن بیش از هزار سال می‌گذرد. اما در اطراف این منطقه نیز روستاهایی وجود دارد که یکی از مهمترین آنها روستای کلهرود است.

قدر مسلم این است که کلهرودی‌ها قبلا ساکن باغ میران بوده‌اند. چراکه همانطور که گفته شد نخست اعراب بنی‌اسد در باغ میران ساکن بوده‌اند. همچنین طبق اسناد موجود در این منطقه شاه طهماسب ثانی فرمان داده بود از آنجایی که مردم این منطقه از قوم بنی‌اسد هستند و به دلیل خدمت مردم باغ میران و کلهرود به دیانت در دفن اجساد شهدای کربلا، از پرداخت مالیات و عوارض و دادن سرباز به دولت معاف هستند و این سند حتی به امضای شاه عباس صفوی و عده‌ای دیگر از سلاطین درآمده است. تا اینکه در زمان ناصرالدین شاه قاجار جهت اخذ مالیات به این منطقه مراجعه می‌کنند و مردم روستا سند مزبور را به نظر فرستاده حکومت می‌رسانند. ناصرالدین شاه نیز طبق یادداشتی مبلغ ناچیزی مالیات برای آنها تعیین می‌نماید.

بنابر اسناد تاریخی مالک باغ میران خانمی به نام هنده یا هندی بوده است که با آمدن طایفه بنی‌اسد به این سرزمین، مالک مزبور نصف منطقه باغ میران که به گفته‌ای جورک نامیده می‌شده است را به مبلغ 700 درهم به بنی‌اسد و نصف دیگر را وقف امامزاده سید محمد می‌نماید.

با ورود به این روستا آثار تاریخی بسیاری مشاهده می‌شود که از جمله معروفترین آنها سنگی قبری به خط کوفی مربوطه به 1100 سال قبل است. همچنین چشمه زیر ساختمان امامزاده سید محمد باغ میران که آب گوارایی نیز دارد همان چشمه‌ای است که زیر زانوی شتر قافله بنی‌هاشم و بنی‌اسد جوشیده است.

گفتنی است در حال حاضر هم در کربلا روز عاشورا دسته(هیئت) بنی اسد معروف است و هر سال عزاداری می‌کنند.